آیت الله نوری همدانی بر ترویج فرهنگ اسلامی در جامعه تاكید كرد

الا شوهات، استاد مطالعات فرهنگی در دانشگاه نیویورک و منتقد سینمایی اسرائیلی که پیش از نمایش فیلم درباره آن سخنرانی کرد، به روزنامه گاردین می‌گوید: «فکر نمی‌کنم که سونتاگ جامعه اسرائیل را از لحاظ قومی، طبقاتی، زبان و انواع گویش‌های آن بشناسد. و البته هیچ دلیلی هم ندارد که بشناسد. این مستند به هیچ عنوان یک مستند چندصدایی نیست. در این مستند شما هیچ چیزی از جانب زنان یا فلسطینی‌ها نمی‌شنوید و به جای آن، موقعیت پیچیده اسرائیل از زبان دو سیاست‌مدار اسرائیلی روایت می شود. سونتاگ در حین مصاحبه این دو مرد، خیلی به روش‌های سنتی مصاحبه افراد پایبند بوده.»

با این همه یکی از مهم‌ترین نقاط قوت «سرزمین موعود» این است که از نگاه یک شخص سوم، تصویری را که اسرائیل از خود به خود ارائه می‌دهد نمایش می‌دهد. تصاویری از پوسترها، شعارها و دیوارنوشته‌ها از اسرائیل آن سال‌ها در این مستند ثبت شده که حائز اهمیت است.

نمایش «سرزمین موعود» در اسرائیل ممنوع بود و در ایالات متحده نیز چندان مورد توجه قرار نگرفت. سونتاگ مدتی بعد از شکست فیلمش نوشت: «فیلم‌سازی یافتن ایرادهای بی‌مورد و ریز است، اضطراب است، جنگیدن و خستگی است، هراس از فضاهای محصور و بسته است، شوق و هیجان است. فیلمسازی در جا قاپ زدن الهام است، خرابکاری و سوزاندن فرصت است و گاهی دانستن این نکته که احمقی که باید ملامت شود خود تو هستی. فیلم‌سازی غریزه‌ای کور، حساب‌وکتاب‌های جزئی، لشکرکشی ملایم و دلنواز، لجاجتی احمقانه، رویاپردازی، ظرافت، پرتگاه و خطر است.»

نمایش مستند سوزان سونتاگ

درباره مستند "سرزمین موعود"

طنز؛ بهترین راه

سینمای فلسطین، حمایت اسرائیل

تاریخچه جشنواره